Press museum

Ücretsiz giriş ama basın müzesi için vasat denebilir. İçerisinde eski fotoğraf makineleri, baskı makineleri daktilolar telefonlar var. Müzede fotoğraf çekmek yasakmış. İçerik daha zenginleştirilebilir ve mevcut içerikler hakkında bilgilendirici içerikler (animasyon, metin, fotoğraf vs) eklenebilir.

İstanbul’da Çemberlitaş’taki tarihi bir binada hizmet veren Türkiye Gazeteciler Cemiyeti’ne bağlı bir müzedir. Türkiye’nin ilk, dünyanın dördüncü basın müzesidir[1]. 1988 yılında hizmete giren müzede basın teknolojinin geçirdiği değişiklikleri göstermek üzere; taşbaskı örnekleri, düz baskı makinesi, rotatif tipo entertip, prova tezgâhları, giyotin, eski daktilolar, teleksler, telefotolar sergilenir Müzenin bölümleri “Basın tarihinden örnekler” bölümünde İbrahim Müteferrika’nın kurduğu Osmanlı Devleti’ndeki ilk matbaanın birebir maketi, bu matbaada basılmış bazı örnekler, 1828 tarihli “Vekayi-i Mısriye” gazetesi ile, Türk gazetecilik tarihinin gelişimini anlatan belge ve gazeteler yer alır. “Dizgi ve baskı makineleri” bölümünde 19. yüzyıldan kalma ve kullanılabilir durumda bir cilt presi ile bir kabartma makinesi sergilenir. Ayrıca radiofoto ve telefoto cihazlarının ilk örnekleri ve teleks cihazları, 1970’li yıllarda kullanılmaya başlayan dizgi makinesi örneği, tipo baskı için kullanılan aletler, klişe yapmakta kullanılan araç gereçler sergilenir. Anı eşyaları bölümünde Türk basın hayatında iz bırakmış kimi gazetecilerin anı eşyaları bulunur. Müzede ayrıca güncel sergi salonları, kütüphane ve dokümantasyon merkezi, el sanatları sergi salonu bulunur. Müze binası Müze binası, Maarif Nazırı Safvet Paşa tarafından 1865 yılında inşa ettirilmiş neo-klasik tarzda inşa edilmiş dört katlı bir yapıdır. Maarif-i Umumiye Nezareti ve Darülfünun (üniversite) hizmetinde kullanıldı. Türk resim sanatının ikinci sergisi 1 Temmuz 1875’te, o sırada Darülfünun olarak hizmet vermekte olan bu binada açıldı (birincisi 27 Nisan 1873’te Sultanahmet’teki Sanayi Mektebi’nde açılmıştı). Şeker Ahmet Paşa’nın öncülüğünde düzenlenen karma sergide ressamın kendi eserleri ile diğer Türk ressamların ve yabancı ressamların eserleri yer alıyordu. Bina, II. Abdülhamit döneminde "Sansür Heyeti"'ne tahsis edildi. Bu devirde gazetelere girecek bütün yazıların provaları akşam gazetelerin yazı işleri müdürleri tarafından heyete sunulmakta; sansür memurları tarafından kimi yazı, paragraf ve bölümler çıkarıldıktan sonra gazeteye gönderilmekteydi. Sinsür binası, 1908 yılında Şehremaneti’ne (İstanbul Belediyesi) devredildi. 1983 yılın kadar Belediyenin çeşitli bölümleri bu binada hizmet verdi. Türkiye Gazeteciler Cemiyeti’ne kiralanan yapı. 1984-1988 yılları arasında restore edildi ve 9 Mayıs 1988 tarihinde Basın Müzesi olarak hizmete açıldı.

Gerçekten çok iyi bir müze Türkiye Gazeteciler Cemiyeti Basın Müzesi hakkında kısa bilgi vereyim. 1988 yılından beri TGC Basın Müzesi olarak hizmet veren Çemberlitaş’taki bina, Maarif Nazırı Saffet Paşa tarafından 1865 yılında Neo-klasik tarzda inşa edilmiş olup, Maarif-i Umumiye Nezareti ve İstanbul Darülfünun hizmetlerinde kullanılmıştır. 1875 yılında Darülfünun olarak hizmet verdiği sıralarda Uluslararası ilk Resim Sergisi de bu binada açılmıştır. II. Abdülhamit döneminde sansür binası olarak da kullanılan 4 katlı bina, 1908 yılında Şehremaneti’ne (İstanbul Belediyesi) devredilerek 1908’den 1983 yılına kadar İstanbul Belediyesi tarafından kullanılmış, Nezih Demirkent’in Türkiye Gazeteciler Cemiyeti Başkanlığı yaptığı dönemde de Basın Müzesi olarak hizmet vermeye başlamıştır. Basın Müzesi olarak hizmet veren binanın salonlarında bugün basın teknolojisinin başlangıçtan bu yana geçirdiği evrimi anlatan cihazlar sergileniyor. Taşbaskı örnekleri, düz baskı makinesi, rotatif tipo entertip, prova tezgahları, giyotin, eski daktilolar, teleksler, telefotolar arasında ücretsiz olarak nostaljik bir gezi yapılabilen müzede ayrıca Türk basınına emek veren ünlü gazetecilerin özel eşyaları da yer alıyor. Marmara Meslek Lisesi öğrencileri de Türk basın tarihine büyük katkıları bulunan gazetecileri, ilk gazete ve dergi örneklerini, dünden bugüne kullanılan baskı cihazlarını, kısaca Türk basınına dair her şeyi bulabildikleri bu müzede sektöre dair detaylı bilgi edinme şansı edindiler.

Gerçekten çok iyi bir müze tavsiye ederim küçük bir bilgi vereyim. Maarif Nazırı Saffet Paşa tarafından 1865 yılında Neo-klasik tarzda inşa edilmiş olup, Maarif-i Umumiye Nezareti ve İstanbul Darülfünun hizmetlerinde kullanılmıştır. Darülfünun olarak hizmet verdiği sıralarda (1875 Yılında) Uluslararası Resim Sergisi burada açılmıştır. II. Abdülhamit döneminde sansür binası olarak kullanılmıştır. 1908 yılında Şehremaneti’ne (İstanbul Belediyesi) devredilmiştir. 1908 yılından 1983 yılına kadar Belediyenin çeşitli bölümleri bu binada hizmet vermiştir.1983’de dönemin Belediye Başkanı Abdullah Tırtıl ve (Türkiye) Gazeteciler Cemiyeti Yönetim Kurulu’nun (Nezih Demirkent dönemi) birlikte yaptıkları görüşme sonunda Basın Müzesi olarak hizmet vermesi kararlaştırılmıştır. 1984-1988 yılları arasında restore edilip 9 Mayıs 1988 tarihinde hizmete açılmıştır.

Çok güzel olmuş elinize sağlık, ayrıca her ülkenin kültürünü temsil eden oyuncaklar var onlarda baya başarlı olmuş. Yalnız enteresan bir durum var. Fotoğraf çekmek yasak

malesef kapalı olduğu için içine giremedik, inşallah bir dahaki sefere..

Hafta sonları kapalı olması üzücü insanlar çalışıyor sonuçta bir pazar günü izinli oluyorlar nezaman gezicekler.muzeyi.Bari akşam 8 e kadar açık olsaydı işten çıkınca insanlar gezebilirdi.Saat.ve günler çalışan insanlar için düzenlenmeli emekli değiliz sonuçta.

İçeri girince kendimi 80 lerde bir kamu kurumunda gibi hissettiğim yer. Sigrafitto (iğnenin seramikle dansı) sergisine gitmiştim.

Çok kötü hiçbir anlatım yok içeride güvenlik peşinizden ayrılmıyor resim çekmek yasak ben beğenmedim

19.yy dan kalma baskı,dizgi makinaları ile teknolojik alanda geçmişten günümüze yolculuk yapabilirsiniz.Dokümantasyon merkezi ve ücretsiz gezebileceğiniz sergiler bulunmaktadır.

Ücretsiz girebildiğim bu müzede pek de ilgimi çeken birşey olmadı. Gazetecilik ve basında kullanılan makineleri koymuşlar. Neredeyse Müze havası bile yok. Halbuki açilişina oldukça fazla iş insanları destekte bulunduğunu okudum.