Staging theater

Sinan Paşa Külliyesi Banisi Yemen fatihi Vezir-i A’zam Koca Sinan Paşa, mimarı Mimar Sinan’ın halefi ve talebesi Davud Ağa’dır. Külliye medrese, türbe ve sebilden meydana gelir. Sebilin kitabesine göre Hicri 1002’de (Miladi 1594) tamamlanmıştır. Arnavut asıllı Ali adlı bir köylünün oğlu olup Luma’da Thpojani’de veya Delvine’de dünyaya geldi. Doğum tarihi 1520 yılına doğru doğduğu ileri sürülür. lll. Murad ve lll.Mehmed dönemlerinde beş kere sadarette bulunmuştur. Sinan Paşa 12.000 yeniçeri ve diğer askeri birliklerle 19 Şevval 1001’de (19 Temmuz 1593) yola çıktı. Belli başarılar elde edildi fakat fetih nasib olmadı. Nihayetinde Sinan Paşa hastalandı 5 Şaban 1004’te (4 Nisan 1596) vefat etti ve Çarşıkapı’da Divanyolu üzerindeki türbesine defnedildi. (Rahmetullahi ‘Aleyh)

Manevi olarak doyumsuz biryer. Bizimle ilgilenen Hüseyin beye çok teşekkürler. Medreseye bulunan hattat Yunus bey bu sanatı devam ettiriyor. Yurtdışında ki Müslümanlarının hediye ettikleri hat ve resimler de sergileniyor.

Yeni ziyaret ettiğim bir yer. Öğrencilerin ve oraya emek veren gönüllülerin hepsi de çok saygı değer kişilikler. Hepsine ilgi ve alakaları için teşekkür ediyorum. Manevi havası da ayrı bir güzellik tabii.

25 Aralık 2021 Cumartesi ilk kez medresesinde sohbet dinledim, pembe seccadede tarihi odada tramvay sesi eşliğinde namaz eda ettim. Yeniçeriler caddesinde Divan yolundan çıkarken yıllardır yanından geçtiğim, şâhidelerin fotoğraflarını çektiğim ama içeride huzur dolu bir dünya olduğundan habersiz oluşum... Değerli vakıf bşk tarafından gezdirilerek bilgilendirildim. Hanımlar Risalesine de adımı hat olarak yazıp hediye etti. Şimdilik erkeklere açık olan medrese salonunda abi beni dua etmem için yalnız bıraktı. Koku ve huzur hissi tarif edilemez... Tekrar geleceğim inşaAllah

Koca Sinan Paşa Külliyesi, İstanbul Beyazıt’ta XVI. yüzyıla ait külliyedir. Çarşıkapı civarında Divanyolu üzerindedir. Medrese, türbe ve sebilden meydana gelir. Banisi sadrazam Koca Sinan Paşa, mimarı Davud Ağa'dır. Külliye, diğer birimlerden bir yıl sonra bittiği bilinen sebilin kitabesine göre 1594'de tamamlanmıştır. Klasik dönem Osmanlı mimarisinin önemli bir örneğidir. Kesme taştan inşa edilen yapılar, pencereleri dövme demir şebekeli yüksek bir ihata duvarının içine alınmış ve duvarın Divanyolu ile Bileyiciler sokağının kesiştiği yere rastlayan köşesine sebil yerleştirilmiştir. Avluya ana caddeye açılan basık kemerli cümle kapısından girilir. 1865 Hocapaşa yangınında zarar gören külliye o zaman onarılmış, 1973-1974 yıllarında sistemli biçimde restore edilmiştir.

Dikkat! İçeri girdiğiniz vakit çıkmak istemiyorsunuz! Muhteşem bir yer! Bayıldım... içeri adımınızı attığınızda sanki farklı bir evrene, başka bir zamana geçiş yapmış hissine bürünüyorsunuz... oradaki manevi hava insanı cezbediyor. Bunu yalnız ben değil oraya gelen pek çok kişi yaşamış ve bunu oradaki (gelenlerin duygu ve düşüncelerini yazdığı) büyük deftere yazmışlar. Bende yazdım bu medrese hakkında hislerimi, düşüncelerimi. Bir gün yolunuz düşerse yazdığım 23 Nisan 2022 sayfasını bulup Songül Çelebi'nin yazısını okuyabilirsiniz :))

Dün tesadüfen plansız bir şekilde uğradım medreseye. Çok uzun kalamadım fakat. Tamamen samimiyet ve muhabbet karşılıyor sizi. Sebil deki kitaplar çok güzeldi. İnşallah en kısa sürede tekrar ziyaret edeceğim.

Bir mekan düşünün, ukbaya açık, bir insan düşünün, ümmeti kamil. İşte bu yeri değerli kılan zaman ve tanık olan insan, yaşamak için yaşatmak, örnek şahsiyet olarak kapıda karşılayan Ömer abi, değerli insanı kamil olan sen, şükür ki oradaydın ve tanış olduk.

Bir Vakıf. Ve içindeki insanlar çok samimi çok tatlı kesinlikle gidin

Çok samimi içten güzel bir yer.. Gelip gezmek isteyenlere açık bir mekan. Çok eski bir tarihi var.